"Fue entonces cuando percibió el equilibrio profundo de todo lo que existe, lo efímero de su forma y lo eterno de la materia que la componía. Supo que sería eterna. Había sido eterna. Sin principio, y sin fin."
La leyenda de Caramiña. Parte primera: El equilibrio
Antón Henríquez
Adán (Praia)
Acrílico sobre lenzo, 2024. 140x180cm
Unha persoa deliberadamente visível, desafiando a claridade coa que a miúdo se demanda definir a identidade e a beleza.
Unha declaración sobre a liberdade de existir máis aló das convencións e estereotipos, celebrando a singularidade de cada individuo. A ambigüidade visual da pintura invita a cuestionar e redefinir as súas percepcións da beleza, do xénero e da autoexpresión.
O que non queres ver
2023 / 1080p (HD):1920x1080)
Video no disponible online. Censurado en todas las redes sociales.
Video realizado a partir da proposta de A COLECTIVA (Asociación Profesional de Artistas de Galicia) para a CULTURGAL 2023 no que o punto de partida é: “Tensión-presente”. Para facer esto, Kike entrelaza catro videos nos que imaxes e sons están misturados, ás veces sen saber ben se o audio que estamos a escoitar corresponde coa imaxe que estamos a ver. E unha invitación a reflexionar sobre como os lugares comúns vívense de maneiras tan diversas. Os ollos das espectadoras quedan velados e as imaxes, apenas perceptibles só se amosan a través dunha estreita ranura, semellante á realidade que percibimos cando os nosos ollos están velados polas redes sociais e a obsesión de tornarnos virais.
Troya
Proxecto, arte público.
"Troya" pretende ser unha audaz intervención no espazo público.
En prazas de cidades invadidas por turistas, desvélase a silueta dun cabalo, casi invisible de día e presente de noite mediante a iluminación LED. Esta obra convértese nunha reflexión visual sobre o turismo masificado, que disvritua a esencia dos lugares/cidades destruindo o sistema social.
"Troya" invita a reflexionar sobre o verdadeiro impacto do turismo.
Mais sobre o proxecto pulsando aquí.
Forza brutal
Obras para celebran o espíritu da xenerosidade, retratando a forza e o esforzo, tanto individual como colectivo, necesario para levar a cabo actos extraordinarios. Estas obras exploran o valor do silencio, a elegancia do pasar inobservado e a sutil beleza que emana das accións desinteresadas.
Estígia
Técnica mixta sobre madeira. 122x182cm, 2022.
A Lagoa Estigia, no mito grego, é a fronteira que separa os vivos dos mortos.
Emprego este mito para reflictir sobre a nosa era. 'Ceo' e 'Inferno' emerxen non a través da pintura, senón "arañados" na superficie, un xesto de desesperación. É unha meditación sobre a condición humana, a incerteza do alén e as resonancias coas crises actuais de éxodo e migracións forzadas, as fronteiras que atravesamos e os infernos persoais e colectivos aos que nos enfrontamos.
Building parallel cities to heal my soul
Fotografía e composición dixital, 2014.
Finalista no Premio internacional de arte "Ito Yakuchu" organizado por Designboom durante a Tokyo Design Week.
Cando cheguei a vivir en Muxía, unha cidade marcada polo desastre do Prestige, atopeime cun lugar onde a memoria colectiva estaba impregnada polo desastre ecolóxico. Foi entón cando naceu a idea de 'Building parallel cities to cure my soul', un proxecto que busca crear e habitar unha cidade paralela libre dos recordos e saturada pola beleza. Inspirándome nas pinturas de Ito Yakuchu, creei dixitalmente e enchín unha "cidade paralela" con imaxes que evocan unha beleza que transcenden o trauma. É unha invitación a mirar máis alá da vila, e mais alá do desastre, a recoñecer que, a pesar do pasado, podemos construír espazos de beleza e esperanza nas nosas mentes e nas nosas comunidades.